ความเป็นมาธุรกิจที่พักแรมในสากลและต่างประเทศ

             ที่พักแรมมีบทบาทโดยตรงในการสนับสนุนกิจกรรมการท่องเที่ยว  เนื่องจากนักท่องเที่ยวส่วนหใหญ่นิยมเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางที่ห่างใกล้ และจำเป็นต้องค้างเเรมเพื่อพักผ่อนระหว่างการเดินทาง นอกจากจะอำนวยความสะดวกด้านที่พักและบริการอาหารแก่นักท่องเที่ยวให้สามารถใช้เวลาเดินทางท่องเที่ยวเเละพักอยู่ในเเหล่งท่องเที่ยว ที่พักแรมบางเเห่งซึ่งได้รับการออกเเบบสวยงามเเละมีที่ตั้งโดเด่นยังอาจนับเเหล่งท่องเที่ยวปลายทางได้

             ที่พักแรมมีมาแต่ยุคโบราณ ย้อนหลังไปถึงอารยธรรมกรีก โรมัน เกิดขึ้นสนองความต้องการที่พักของนักเดินทางที่ไม่สามารถไปกลับได้ในวันเดียว

             โรงแรม hotel เป็นประเภทธุรกิจที่พักแรมที่สำคัญในปัจจุบัน  คำเรียกที่พักว่า hotel นี้เดิมมาจากภาษาฝรั่งเศษและปรากฏใช้เรียกธุรกิจประกอบการที่พักแรมในอังกฤษและอเมริกาในศตวรรษที่ 18

จดหมายเหตุ ลาลูเเบร์

จดหมายเหตุลาลูแบร์ (ฝรั่งเศส: "Du Royaume de Siam"

แปลตามตัวคือ "ว่าด้วยราชอาณาจักรสยาม") เป็นจดหมายพงศาวดาร ที่กล่าวถึงราชอาณาจักรสยาม ในปลายรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช พ.ศ. 2230 โดย มองซิเออร์ เดอ ลาลูแบร์ อัครราชทูตของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งเข้ามาทูลพระราชสาส์น ณ ประเทศสยาม ได้พรรณาถึงกรุงศรีอยุธยาไว้อย่างกว้างขวาง แม้ว่าเขาจะอยู่เพียง 3 เดือน 6 วัน จึงต้องอาศัยความรู้จากหนังสือที่ชาวตะวันตกซึ่งมากรุงสยามแต่ก่อนแต่งไว้อย่างคลาดเคลื่อนบ้าง สอบถามจากคนที่ไม่มีความรู้บ้าง ฟังจากคำบอกเล่าซึ่งจริงบ้างไม่จริงบ้าง บางเรื่องก็คาดเดาเอาเอง

จดหมายเหตุลาลูแบร์ฉบับแปลในประเทศไทยมีอยู่ 2 ฉบับ คือ ฉบับที่พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวรวรรณากร กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ ทรงพระนิพนธ์แปล โดยทรงแปลมาจากฉบับภาษาอังกฤษ และฉบับแปลของสันต์ ท.โกมลบุตร จากต้นฉบับภาษาฝรั่งเศส

มองซิเออร์ เดอ ลาลูแบร์ได้ออกเดินทางจากท่าเรือเมือง เบรสต์ เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2230 มาทอดสมอที่กรุงสยาม เมื่อวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2230 เดินทางกลับเมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2231 ขึ้นบกที่ท่าเรือเมืองเบรสต์ เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2231

          มองซิเออ เดอ ลา ลูแบร์ เป็นเอกอัครราชทูตผู้มีอำนาจเต็ม ของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งเข้ามาทูลพระราชสาส์นเจริญสัมพันธ์ไมตรี ณ สยามประเทศ เป็นผู้ประพันธ์ขึ้นราวปี พ.ศ.2231ซึ่งตรงกับรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช
      จดหมายเหตุ ลา ลู แบร์นี้ ได้พรรณาถึงกรุงศรีอยุธยาไว้อย่างกว้างขวาง ทั้งด้านเศรษฐกิจ, การกินอยู่, การแต่งงาน, ขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ตลอดจนเรื่องราวทั่วๆไป อีกทั้งยังวิพากษ์วิจารณ์ไปถึงการเมืองการปกครองในสมัยสมเด็จพระนารายณ์ไว้มากมายตามความเข้าใจของเขาเอง ซึ่งลา ลู แบร์ เขียนจดหมายเหตุนี้ ขณะอยู่กรุงศรีอยุธยาเพียง 3 เดือน 6 วันเท่านั้น

ประเภทการข่นส่งทางเรือ

ส่งออกทางเรือ
   
 เมื่อเอ่ยถึงการขนส่ง ทางเรือ แม้จะใช้ระยะเวลานานกว่าการขนส่งทางอื่น แต่เมื่อเปรียบเทียบด้านค่าใช้จ่ายจะถูกกว่าระบบอื่นอย่างเห็นได้ชัด รวมทั้งสามารถขนส่ง ได้จำนวนมากกว่าการขนส่งด้านอื่นอีกหลายเท่าทีเดียว
    อีกอย่างที่สำคัญแม้จะมีเหตุการณ์จากภัยธรรมชาติ เช่น หิมะตกจนปิดการบินไปนับหมื่นเที่ยว แต่การขนส่งทางเรือก็ยังสามารถขนส่งได้ตามปกติ รวมทั้งเมื่อครั้งที่ผ่านมาประเทศไทย มีภัยทางการเมืองจนไม่สามารถ ขนส่งทางอากาศได้ แต่ขนส่งทางเรือก็ไม่ได้รับผลกระทบเลยสักนิด
    “โสภณ ซารัมย์” รมว. คมนาคม จึงมอบนโยบายให้กับราชการหน่วยงานกรมเจ้าท่า ว่า นโยบายหลักที่ต้องการให้เร่งปฏิบัติ คือการขนส่งสินค้าโดยเฉพาะในแม่น้ำหลัก แม่น้ำเจ้าพระยา และแม่น้ำป่าสัก ซึ่งกรมเจ้าท่า จะร่วมกับสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร หรือ สนข. ในการศึกษาก่อนจะเสนอขออนุมัติงบประมาณในการดำเนินการ โดยเบื้องต้นจะออกแบบในลักษณะของเขื่อนยกระดับใน 2 จุด ประกอบ ด้วย จังหวัดสิงห์บุรี และนครสวรรค์ ทั้งนี้ งบประมาณดังกล่าวคาดว่าประมาณ 12,000 ล้านบาท จะแบ่งเป็นจุดละ 6,000 ล้านบาท อย่างไรก็ตาม ยังมอบให้กรมเจ้าท่าเร่ง ประชาสัมพันธ์ เพื่อให้ประชาชนหันมาใช้บริการขนส่งทางเรือให้เพิ่มขึ้น แทนการลดปริมาณการจราจร และการเร่งพัฒนาท่าเรือ คลองเตย โดยเฉพาะแหล่งที่อยู่อาศัยของประชาชน นอกจากนี้ ได้มีการยืนยันว่าจะดำเนินการก่อสร้างโครงการท่าเทียบเรือปาก บารา ที่จังหวัดสตูล อย่างแน่นอน ซึ่งกระทรวง คมนาคมจะทำหนังสือต่อรัฐบาลว่าต้องมีการดำเนินการในส่วนดังกล่าว แทนการสร้าง ท่าเรือทวายตามที่รัฐบาลเสนอ เนื่องจากการ สร้างท่าเรือปากบารา ซึ่งเป็นท่าเรือน้ำลึกนั้นประเทศไทยจะได้ประโยชน์ในการขนส่งสินค้าที่สุด
    อย่างไรก็ดี เมื่อการขนส่งทางเรือมีค่า ใช้จ่ายที่นับว่าถูกที่สุด กรมวิชาการเกษตรจึง ได้เล็งเห็นความสำคัญในการส่งออกทางเรือ จึงมีแนวคิดพัฒนาเทคโนโลยียืดอายุ “มังคุดสด” โดยวิธีการส่งออกทางเรือ เพื่อช่วยเกษตรกรรักษาคุณภาพหลังเก็บเกี่ยวได้นานกว่า 49 วัน หวังขยายโอกาสตลาดทั้งในและต่างประเทศ พร้อมสร้างมูลค่าเพิ่มสินค้า ลดปัญหาล้นตลาดราคาตกต่ำ
    “จิรากร โกศัยเสวี” อธิบดีกรมวิชาการเกษตร บอกว่า มังคุดเป็นผลไม้ชนิดหนึ่งของไทยที่มีศักยภาพการผลิตและส่งออกสูง โดยปี 2552 มีปริมาณการส่งออกรวมทั้งสิ้น 117,987 ตัน คิดเป็นมูลค่ากว่า 1,879.1 ล้านบาท และตั้งแต่เดือนมกราคม-ตุลาคม 2553 ส่งออกแล้วประมาณ 115,996 ตัน มูลค่ากว่า 1,877.2 ล้านบาท มีตลาดส่งออกหลัก คือ ฮ่องกง ไต้หวัน จีน และญี่ปุ่น แต่ที่ผ่านมา ผลผลิตมังคุดของไทยมีประมาณ 20-30% เท่านั้น ที่เป็นมังคุดเกรด A และส่งออกทางเรือไปยังประเทศที่อยู่ใกล้ๆ ได้ กรมวิชาการเกษตรจึงได้เร่งวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการยืดอายุการเก็บรักษามังคุดผลสดเพื่อการขนส่งทางเรือ เพื่อช่วยลดต้นทุนค่าขนส่งทางอากาศให้แก่ผู้ประกอบการ
    ขณะเดียวกันยังทำให้สามารถส่งออกมังคุดผลสดทางเรือ ไปยังตลาดกลุ่มสหภาพยุโรป สหรัฐอเมริกา แคนาดา รวมถึงออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ด้วย ซึ่งจะช่วยให้สินค้ามังคุดของไทยอยู่บนชั้นวางจำหน่ายได้นานขึ้น และมีโอกาสทางการตลาดเพิ่มสูงขึ้นด้วย รวมทั้งยังสามารถแข่งขันกับคู่แข่งสำคัญอย่างอินโดนีเซียได้
    เทคนิคการยืดอายุมังคุดหลังการเก็บเกี่ยวนี้ กรมวิชาการเกษตรได้ร่วมกับภาคเอกชน ในการพัฒนาวัสดุห่อหุ้มมังคุดผลสดที่เหมาะสมสำหรับการขนส่งทางเรือ โดยเฉพาะการใช้บรรจุภัณฑ์พลาสติก LDPE (Low Density Polyethylene) หรือที่เรียกว่า ถุงเย็น มาบรรจุมังคุดผลสดส่งออก ซึ่งบรรจุภัณฑ์ดังกล่าวมีลักษณะเป็นพลาสติกใส นิ่มและ มันสามารถยืดตัวได้ดี ทั้งยังกันความชื้นได้ดีพอสมควร แต่จะปล่อยให้ไขมันและอากาศซึมผ่านหรือถ่ายเทได้ง่าย
    นอกจากนั้น ยังต้องอาศัยเทคนิคการจัดการหลังเก็บเกี่ยวเข้ามาใช้ร่วมด้วย อาทิ การใช้แอ็กทีฟฟิล์ม (active film) และการใช้เคลือบผิวผลไม้มาใช้ในการยืดอายุการเก็บรักษาคุณภาพ ซึ่งนับว่ามีประสิทธิภาพอยู่ ในเกณฑ์สูง สามารถยืดอายุการเก็บรักษามังคุดผลสดให้ยาวนานขึ้นได้ไม่น้อยกว่า 49 วัน ซึ่งขณะนี้มีผู้ประกอบการหลายบริษัทสนใจที่จะใช้บรรจุภัณฑ์พลาสติก LDPE เพื่อการส่งออกมังคุดผลสดไปต่างประเทศแล้ว
    ด้าน “นิลวรรณ ลีอังกูรเสถียร” นักวิชาการเกษตรชำนาญการพิเศษ สถาบันวิจัยพืชสวน กรมวิชาการเกษตร กล่าวถึงการศึกษาอุณหภูมิและวัสดุห่อหุ้มผลิตผลที่มีผลต่อ การเก็บรักษามังคุดสดหลังการเก็บเกี่ยวเพื่อส่งออกทางเรือ ว่า เบื้องต้นเกษตรกรควรเก็บเกี่ยว ผลผลิตมังคุดระยะที่ 3 โดยสังเกตที่ผลมังคุดต้องมีสีชมพูสม่ำเสมอ หรือหากแกะผลออกจะมียางในเปลือกน้อย เนื้อและเปลือกแยกออกจากกันได้ปานกลาง และผลมังคุดที่จะนำมาบรรจุในถุง LDPE ต้องไม่เป็นแผลที่เปลือกเพราะหากเก็บไว้นานจะทำให้ผลมังคุดแข็งและไม่ได้คุณภาพ อย่างไร ก็ตาม ก่อนบรรจุมังคุดในถุง LDPE ต้องมีการจัดการตามขั้นตอนต่างๆ ตั้งแต่การคัดเลือกคุณภาพมังคุด ล้างทำความสะอาด ล้างด้วยสารคลอรีน 200 ppm ชุบเคลือบผิวด้วยสารเคลือบ ผึ่งให้แห้ง บรรจุลงถุง LDPE และนำไปเก็บไว้ในห้องเย็น
    “นอกจากจะช่วยยืดอายุการเก็บรักษาคุณภาพ และช่วยผลักดันส่งออกมังคุดผลสดไปต่างประเทศได้มากขึ้นแล้ว ยังสามารถช่วยกลุ่มเกษตรกร ผู้ผลิตมังคุด วิสาหกิจชุมชน สหกรณ์และผู้ประกอบการเก็บรักษามังคุดไว้ในห้องเย็น ได้นานขึ้นด้วย โดยเฉพาะช่วงผลผลิตออก สู่ตลาดกระจุกตัวมากหรือช่วงพีค (Peak) เกษตรกรอาจระบายผลผลิตไม่ทัน การใช้บรรจุภัณฑ์พลาสติก LDPE บรรจุผลผลิตมังคุดเก็บไว้ในห้องเย็นที่อุณหภูมิ 15 องศาเซลเซียส ก็เป็นช่องทางหนึ่งที่จะช่วยขยาย โอกาสทางการตลาดให้กับเกษตรกรผู้ปลูก มังคุด ซึ่งหลังช่วงพีคแล้วค่อยทยอยนำออก มาจำหน่าย จะช่วยสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้า และขายได้ราคาสูงขึ้นด้วย”
    ปฏิเสธไม่ได้ว่า ขณะนี้ผลไม้ไทยกำลังเป็นที่นิยมของผู้บริโภคชาวต่างชาติเป็นอย่างมาก แนวคิดที่จะยืดอายุมังคุดสดไทยไปต่างแดน เป็นแนวคิดที่ดี แต่ถ้าพัฒนาไปได้ทุกผลไม้ไทยน่าจะดีเยี่ยมเป็นที่สุด.....

ความสำคัญของการท่องเที่ยว

ความหมาย   ความสำคัญของการท่องเที่ยว

การท่องเที่ยว

หมายถึง  การเดินทางไปเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ หรือเดินทางไปเพื่อร่วมทำกิจกรรมบางอย่าง  เยี่ยมเยือนญาติมิตร  ไปประชุม  จะพบว่าการท่องเที่ยวเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางแต่ปัญหาอยู่ที่ว่า การเดินทางไม่ใช่การท่องเที่ยวเสมอไป

ผู้เยื่ยมเยือน  (Visitor) จำแนกออกได้ 2 ประเภท

1.  นักท่องเที่ยว (Tourist)      คือการมาเยือนชั่วคราว  และพักอาศัย  ณ สถานที่ที่มาเยี่ยมเยือนอย่างน้อย24ชั่งโมง ด้วยจุดประสงค์เพื่อใช่เวลาว่างหรือเพื่อประกอบธรุะกิจเยี่ยมญาติพี่น้อง ปฏิบัติภาระกิจบางอย่างหรือการประชุม

2.   นักทัศนาจร(Excursionist)คือผู้มาเยือนชั่วคราว และพักอาศัย ณ สถานที่ที่ไปเยี่ยมเยือน ไม่เกิน24 =ชั่วโมง รวมถึง รวมถึงผู้ที่โดยสารทางเรือสำราญ(Cruisu  Travellersแต่ไม่รวมผู้โดยสารผ่านTransit)

วัตถุประสงค์ของการเดินทางท่องเที่ยว

เพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนานและพักผ่อน (Holiday) เป็นการเดินทางที่มีวัตถุประสงค์ต้องการความเพลิดเพลิน สนุกสนาน ทั้งนี้เพราะนักท่องเที่ยวเหล่านี้มีวันหยุดจำกัด

การเดินทางเพื่อธุรกิจ (Business)เป็นการเดินทางที่ควบคู่ไปกับการหารายได้

การเดินทางเพื่อวัตถุประสงค์อื่นๆ

ประเภทการท่องเที่ยว

การแบ่งประเภทการท่องเที่ยวสามารถได้กระทำกระทำได้หลายวิธี แต่สามารถแบ่งออกเป็น 3วิธีใหญ่ ได้แก่ การแบ่งตามสากล การแบ่งตามลักษณะการจัดการการเดินทางและการแบ่งตามจุดมุ่งหมายของการท่องเที่ยว

ประเภทการท่องเที่ยว

การแบ่งตามสากล

การท่องเที่ยวภายในประเทศ(Domestic  Tourism)

การท่องเที่ยวเข้ามาในประเทศ(Inbound  Tourism)

การท่องเที่ยวนอกประเทศ(Outbound  Tourism)

การแบ่งตามลักษณะการจัดการการเดินทาง แบ่งออกเป็น

การท่องเที่ยวแบบหมู่คณะ(Group Inclusive Tour)

การท่องเที่ยวแบบอิสระ (Foreign Individual Tourism)

การแบ่งตามวัตถุประสงค์ของการเดินทาง

การท่องเทียวเพื่อความเพลิดเพลินและพักผ่อน

การท่องเที่ยวเพื่อธุรกิจ

องค์ประกอบของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว

เนื่องจากการท่องเที่ยว  เป็นกิจกรรมที่ประกอบด้วย  การเดินทางจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งและกิจกรรมต่างๆที่เกิดขึ้นในระหว่างอยู่ ณ สถานที่นั้นๆ มนุษย์เรามีความต้องการพื้นฐานในการดำรงชีวิตเหมือนกันๆกัน ไม่ว่าเป็น ที่พัก อาหาร ยารักษาโรค เครื่องนุ่ง สำหรับกิจกรรมการท่องเที่ยวมีมากกว่านั้น  ไม่ว่าจะเป็นการแสวงหาท่องเที่ยว การซื้อของ การประชุม

อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว

จึงหมายถึง   ธุรกิจท่องเที่ยวขนาดใหญ่ที่ต้องอาศัยแรงงาน และการลงทุน เทคนิควิชาชีเฉพาะ  มีการวางแผน  การจักองค์กร  และการตลาด  สินค้าในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นสินค้าที่จับต้องไม่ได้(Intangible  goods)   และไม่มีการเคลื่อนที่ไปหาผู้ซื้อ

อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีองค์ประกอบที่สำคัญ2ประการได้แก่

องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับนักท่องเที่ยว

องค์ประกอบที่สนับสนุนกิจกรรมทางการท่องเที่ยว

องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับนักท่องเที่ยว

สิ่งที่ดึงดูดใจทางการท่องเที่ยว

ธุรกิจการคมนาคมขนส่ง  ทั้งทางบก  ทางน้ำ  ทงอากาศ

ธุรกิจที่พักแรก

ธุรกิจร้านอาหารและภัตตาคาร

ธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศ

องค์ประกอบที่สนับสนุนกิจกรรมทางการท่องเที่ยว

ธุรกิจการจำหน่ายสินค้าที่ระลึก

ธุรกิจการประชุม  สัมมนา  การท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัลและการจัดนิทรรศการ

การอำนวยความสะดวกทางด้านความปลอดภัย

การอำนวยความสะดวกในการเข้า-เมือง